عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO اغلب هنگامی انجام می‌شود که یک پروژه رمزنگاری جدید بخواهد رمزارز یا بلاک چین خود را راه‌اندازی کند، اما برای این کار به سرمایه‌گذاری قابل توجهی نیاز دارد.

IEO  با عرضه اولیه سکه (ICO) تفاوت دارد زیرا از طریق مبادله ارزهای رمزپایه یا خرید ارز دیجیتال مانند بایننس امکان پذیر است. تیم‌ها و شرکت‌ها می توانند با کمک پایگاه مشتری صرافی‌ها سرمایه جمع کنند و اندکی بعد خرید ارز دیجیتال و معاملات خود را با رمزارزهای خود آغاز کنند.

مقدمه

هزاران پروژه ارزهای دیجیتال و بلاک چین توسعه یافته وجود دارد که برخی از آن‌ها نیز در دست توسعه هستند. بیشتر پروژه‌ها برای درگیر کردن توسعه‌دهندگان و مشارکت‌کنندگان، به نوعی برای ورود به بازار خرید ارز دیجیتال، به یک انگیزه مالی نیاز دارند. همه پروژه‌ها نمی‌توانند به کمک‌های مالی متکی باشند، اغلب آن‌ها دیر یا زود به بودجه خارجی احتیاج پیدا خواهند کرد.

برای توسعه دهندگان، روش‌های مختلفی جهت جذب سرمایه و ورود به بازار خرید ارز دیجیتال وجود دارد. تلاش برای دریافت بودجه از سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر، می‌تواند زمان‌بر باشد. به‌علاوه این‌که نتایج کمی برای اثبات آن وجود دارد. ذخیره ارزهای یک پروژه قبل از راه اندازی- معروف به “پیش استخراج”- و نگهداری آن‌ها در خزانه نیز امکان پذیر است اما اغلب با انتقاد افراد جامعه روبرو می‌شود.

انتخاب یک IEO اغلب می‌تواند یک گزینه مناسب برای انتخاب در بازار خرید ارز دیجیتال باشد، با این فرض که توسعه‌دهنده برنامه عملیاتی داشته باشد و چشم انداز آینده پروژه برای او مهم باشد.

عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی (IEO) به معنای استفاده از یک صرافی ارزهای دیجیتال، جهت جمع آوری کمک مالی برای یک پروژه جدید است. تجارت دارایی و خرید ارز دیجیتال، در این سیستم عامل‌ها رایج است، اما معمولاً فقط پس از جمع آوری هزینه لازم برای توسعه‌دهندگان برای شروع پروژه هایشان اتفاق می افتد.

با استفاده از عرضه اولیه صرافی، سرمایه‌گذاران بالقوه می‌توانند این دارایی‌ها را قبل از در دسترس قرار گرفتن در بازار خرید ارز دیجیتال، خریداری کنند. با کمک مبادله‌ای که فروش ارز را تسهیل می‌کند، کاربرانی که اطلاعات KYC خود را ارائه می‌دهند، می‌توانند قبل از شروع تجارت و خرید ارز دیجیتال در بازار آزاد، توکن‌هایی را خریداری کنند.

از آن‌جا که یک IEO با یک تبادل روند عرضه آن  تسهیل می‌شود، استارتاپ‌هایی که این مسیر را انتخاب می‌کنند باید در مورد برنامه انجام عمل خود مصمم باشند. در بیشتر موارد، پیشنهاد IEO توسط صرافی شرکت کننده به دقت بررسی می‌شود. از برخی جهات، صرافی‌ها اعتبار خود را برای هر IEO که تصمیم به ارائه آن دارند، قرار می‌دهند.

IEO چگونه سازماندهی می‌شود؟

اگرچه فناوری بلاک چین نسبتاً جدید است، اما هزاران استارتاپ و شرکت رمزنگاری در آنجا وجود دارد. بسیاری از آن‌ها برای به دست آوردن سرمایه‌گذاران بالقوه از طریق رویدادهای ICO یا IEO با یک‌دیگر رقابت می‌کنند. وقتی توسعه‌دهندگان یک پروژه ارز رمزنگاری تصمیم می‌گیرند که می‌خواهند IEO را سازماندهی کنند، قبل از بالا بردن دلار اول باید یک روش پیچیده دنبال شود.

برای تیم پروژه، چندین شرط باید تعریف شود. داشتن یک مدل تجاری قوی، همکاری تیمی باتجربه، یک مورد استفاده مناسب برای این فناوری و ارائه یک وایت پیپر کاملاً مهم و ضروری است. سازماندهی IEO مانند این است که آن‌ها متعهد به روند پیشبرد پروژه در دراز مدت هستند.

علاوه بر این‌، آن‌ها باید تعیین کنند که عرضه اولیه صرافی‌شان تضمین می‌کند که می‌توان بیش از یک مقدار مشخص پول سرمایه‌گذاری کرد یا خیر.

چرا پروژه‌های بلاک چین از عرضه اولیه صرافی IEO استفاده می‌کنند؟

جمع آوری کمک‌ مالی برای پروژه‌های رمزنگاری یا بلاک چین جدید بسیار دشوار است. مانند هر صنعت دیگری، رقابت زیادی برای جذب سرمایه‌گذاران در بازار تجارت و خرید ارز دیجیتال وجود دارد. هرکسی نمی‌تواند با موفقیت از طریق بازاز مالی سنتی، سرمایه جذب کند.

IEO می‌تواند بسیار مؤثر باشد زیرا بر روی موجودی دارندگان ارزهای رمزپایه تأثیر خوبی می‌گذارد. با توجه به این‌که مبادله شرکت‌کننده به وام‌دهی اعتبار پروژه جهت جمع آوری کمک‌های مالی بستگی دارد، تا حدی اعتماد در این مبادله وجود دارد.

برای پروژه‌هایی که می‌خواهند با استفاده از مبادله و خرید ارز دیچیتال، سرمایه جمع کنند،IEO گزینه مطمئنی است. بیشتر پیشنهادات عرضه اولیه صرافی بسته به چشم‌ انداز پروژه و موارد استفاده بسیار سریع به فروش می‌رسند. رمز پروژه نیز پس از پایان فروش در صرافی مربوطه درج خواهد شد.

IEO در مقابل ICO

ICO نسبت به IEO، ریسک‌های بیشتری را به همراه دارد. در ICO سرمایه‌گذاران مجبور بودند بیت کوین یا اتر را به یک قرارداد هوشمند یا یک وب‌سایت ارسال کنند و امیدوار باشند که توکن دریافت می‌کنند. هر کسی که دارای مقداری از دانش اولیه قرارداد هوشمند و مهار‌ت‌های توسعه وب باشد، می‌تواند یک وب‌سایت را با یک پلن امیدوار کننده آماده کند و شروع به جمع آوری پول کند. این مسئله ریسک بزرگی را برای کسانی که در ICO سرمایه داشتند را ایجاد می‌کرد.

IEO تا حد زیادی این ریسک‌ها را کاهش می‌دهد. سرمایه‌گذاران به جای ارسال مستقیم آن به پروژه، ارز را از طریق کیف پول مبادله‌ای ارسال می‌کنند.

علاوه بر این، یک IEO در مقایسه با ICO دارای ریسک کمتر و انعطاف پذیری بیشتری است. تضمین می‌شود که توکن‌ها در بورس سازمان‌دهنده فروش درج شوند.

مزایا و معایب عرضه اولیه صرافی

حتی اگر هر IEO توسط صرافی شرکت کننده تأیید شود، هیچ سرمایه‌گذاری بدون ریسک نیست. این امکان وجود دارد که پروژه جمع آوری سرمایه نتواند چشم‌ انداز برنامه‌ریزی شده خود را تحقق بخشد. این مسئله می‌تواند غالباً بر قیمت توکن تأثیرگذار باشد، صرف نظر از ارزش آن در بازار.

با این اوصاف، IEO می‌تواند امکانات سرمایه گذاری مطلوبی را نیز ارائه دهد. این‌که بتوانید زودتر توکن‌های بازار آتی را بخرید. در حالی که می‌دانید قرار است در بازارهایی با نقدینگی مناسب ثبت شوند، می‌تواند فرصت‌هایی را ایجاد کند. اگرچه که همه توکن‌های IEO با شروع معامله ممکن است ارزش اولیه خود را حفظ نکنند و متغیر باشند.

نتیجه‌گیری

IEOها به خنثی کردن برخی از پروژه‌های کمتر دیده شده در فضای ارز رمزپایه و بلاک چین نیز کمک کرده است. با این حال، هیچ روشی بدون ریسک نیست، اما به نظر می‌رسد که IEOها حداقل در مسیر درستی قرار دارند.

فقط به دلیل وجود IEO، بدان معنا نیست که همه باید روی این عرضه‌ها سرمایه‌گذاری کنند. صرف نظر از این‌که شرکت‌ها و پروژه‌ها چگونه سرمایه جمع می‌کنند، انجام مراقبت‌ها و بررسی‌های لازم همیشه توصیه می‌شود.

اگر مایلید تا درباره ICO یا عرضه اولیه سکه اطلاعاتی کسب کنید، این مقاله از تترلند را مطالعه فرمایید.