فلیپینگ (Flipping) یا «بخر بفروشی»، یکی از استراتژی‌های مرسوم معاملاتی در بازارهای مختلف از سهام و ارز دیجیتال گرفته تا املاک و مستغلات است. معامله‌گرانی که دست به اتخاذ راهبرد فلیپینگ می‌زنند، تلاش می‌کنند تا با خرید و فروش یک دارایی در بازه‌های زمانی کوتاه سود به دست بیاورند.
به‌طور معمول، به این دسته از معامله‌گران، فلیپر یا بخر بفروش می‌گویند. آن‌ها بیش از آنکه در پی یافتن ارزش واقعی دارایی‌ها باشند، به‌دنبال موج‌سواری از نوسان‌های قیمتی و سفته‌بازی هستند. وقتی در یک بازار، قیمت‌ها روی مدار رشد قرار می‌گیرند، سروکله فلیپرها پیدا می‌شود. بنابراین این دسته از فعالان بازار، دورنمایی درازمدت از سرمایه‌گذاری ندارد و تنها به‌دنبال کسب سود از حرکات قیمتی در کوتاه‌مدت هستند.
در این مقاله از بلاگ تترلند می‌خواهیم استراتژی معاملاتی فلیپینگ را واکاوی کنیم و از نحوه اجرای آن بگوییم. تا پایان با ما همراه باشید.
فلیپینگ در بازار سهام
در بازار سهام، وقتی معامله‌گر، یک یا چند سهم را به قصد کسب سود در کوتاه‌مدت، خرید و فروش می‌کند، می‌گوییم که از استراتژی معاملاتی فلیپینگ استفاده کرده است. گاهی اوقات، فلیپرها در یک بازه زمانی بسیار کوتاه و حتی یک‌روزه، اقدام به خرید و فروش دارایی می‌کنند.
در بازار سهام و در مواقع برگزاری رویدادهای عرضه اولیه یا IPO، فلیپرها به‌شدت فعال می‌شوند. همان‌طور که می‌دانید، پذیره‌نویسی یا عرضه اولیه سهام، به رویدادی گفته می‌شود که طی آن سهام یک شرکت برای نخستین بار، وارد تالار و معاملات بازار بورس می‌شود.
در عرضه اولیه، سرمایه‌گذاران به‌جای خرید سهام از دیگر همتایان خود، آن را به‌طور مستقیم از شرکت ناشر آن خریداری می‌کنند. آن دسته از سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند با مشارکت در رویدادهای عرضه اولیه، سود سریعی را به جیب بزنند، از استراتژی معاملاتی فلیپینگ استفاده می‌کنند. آن‌ها در اولین فرصت، سهام خریداری‌شده در پذیره‌نویسی اولیه را به فروش می‌رسانند و سود خود را نقد می‌کنند.
حضور فلیپرها در رویدادهای عرضه اولیه، چندان به مذاق شرکت‌ها و ناشران سهام، خوش نمی‌آید؛ زیرا آن‌ها دورنمایی کوتاه‌مدت از سرمایه‌گذاری دارند و در پی یک چشم‌انداز درازمدت نیستند. به‌همین‌دلیل، بسیاری از شرکت‌ها قواعدی را برای خرید سهام خود در رویداد عرضه اولیه وضع می‌کنند تا مانع از حضور فلیپرها شوند. برای مثال، آن‌ها تعداد سهام قابل فروش پس از برگزاری عرضه اولیه را محدود می‌کنند تا فلیپرها را ناکام بگذارند.
فلیپر یا بخر بفروش کیست؟
فلیپر یا بخر بفروش همان‌طور از نامش پیداست، معامله‌گری است میانه خوبی با سرمایه‌گذاری بلندمدت ندارد و تنها به‌دنبال کسب سود در افق زمانی کوتاه‌مدت است. فلیپرها همیشه در پی یافتن دارایی‌هایی هستند که احتمال دارد به‌زودی با رشد قیمت مواجه شوند. علاوه‌براین، آن‌ها از هیچ تلاشی برای افزایش قیمت دارایی هدف خود فروگذار نمی‌کنند.
فلیپرها علاوه‌بر بازارهای مالی در بازار املاک و مستغلات هم حضور پررنگی دارند. آن‌ها اغلب، املاک قدیمی‌ساز را خریداری می‌کنند و پس از بازسازی به نرخ بالاتر به فروش می‌رسانند.
معامله‌گری مبتنی‌بر فلیپینگ چیست؟
وقتی می‌گوییم که یک معامله مبتنی‌بر استراتژی فلیپینگ انجام می‌شود که معامله‌گر، سهام را به امید افزایش قیمت در همان روز خریداری می‌کند. او به محض افزایش قیمت، سهام خریداری‌شده را به فروش می‌رساند و سود خود را محقق می‌کند. معاملات مبتنی‌بر استراتژی بخر بفروشی دارای چنین ویژگی‌هایی هستند:
معامله‌گران در این گونه از معاملات، هیچ افق زمانی درازمدت ندارند و تنها به‌دنبال موج‌سواری بر تغییرات قیمتی هستند.
بیشتر این‌گونه از معاملات با موجودی اعتباری انجام می‌شود. بنابراین فلیپرها یا بخر بفروش‌ها همیشه به کارگزار خود مقروض هستند.
معاملات مبتنی‌بر فلیپینگ به‌شدت پرریسک هستند. افرادی که به این معاملات ورود می‌کنند، از این واقعیت آگاه‌اند و می‌دانند که ممکن است در پایان روز به‌جای سود با افت ارزش دارایی مواجه شوند.
چگونه می‌توان با فلیپینگ از خریدوفروش سهام سود به دست آورد؟
اتخاذ راهبرد بخر بفروشی در بازار سهام، مستلزم خرید یک نماد و انتظار برای افزایش قیمت است. این استراتژی در رویدادهایی همچون عرضه اولیه می‌تواند بسیار کارساز واقع شود؛ اما بسیاری از پذیره‌نویسان و شرکت‌های ناشر، مانع از حضور بخر بفروش‌ها در رویدادهای عرضه اولیه می‌شوند.
وقتی هم که پای معامله‌گری روزانه به میان می‌آيد، به‌کارگیری راهبرد فلیپینگ می‌تواند بسیار دشوار و پریسک باشد. شکار موقعیت‌های معاملاتی و اتخاذ دقیق‌ترین تصمیم در این راهبرد معاملاتی، از عهده هر کسی ساخته نیست و به تجربه و دانش فراوانی نیاز دارد.
جمع‌بندی
فلیپینگ یا بخر بفروشی، از آن دسته از استراتژی‌های معاملاتی است که نیاز به تمرکز ویژه بر رخدادهای بازار دارد. بنابراین فردی که می‌خواهد این راهبرد را به کار ببندد، به سختی می‌تواند شغل دیگری به‌جز معامله‌گری داشته باشد.
بخر بفروشی بیش از بازار سهام در بازار املاک و مستغلات رایج است و جزو استراتژی‌های معاملاتی پرریسک دسته‌بندی می‌شود؛ زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت یک دارایی در یک بازه زمانی کوتاه‌مدت افزایش پیدا کند.
