مقدمه‌ای بر اقتصاد رمزنگاری؛ آشنایی با ساختار اساسی طراحی شبکه‌های غیرمتمرکز

امروزه دنیای رمزنگاری، به بخش جدانشدنی اقتصاد جهانی تبدیل شده است و روز به روز در حال گسترش است. به‌عنوان یک فعال حوزه رمزارزها و اقتصاد نوین عصر حاضر، لازم است تا با مفهوم اقتصاد رمزنگاری آشنا شویم.

اقتصاد رمزنگاری چیست؟

اقتصاد رمزنگاری، در واقع راهی را برای هماهنگی رفتار شرکت کنندگان در یک شبکه، همراه با ترکیب رمزنگاری و اقتصاد ارائه می‌دهد.

اقتصاد رمزنگاری یک حوزه از علوم کامپیوتر است. این علم سعی می‌کند تا مشکلات هماهنگی شرکت کنندگان در اکوسیستم‌های دیجیتال را از طریق رمزنگاری و مشوق‌های اقتصادی حل کند.

هنگام ایجاد شبکه‌های غیر متمرکز، توجه به اقتصاد رمزنگاری شده ضروری است. همان‌طور که اشاره شد، این مکانیزمی است که راهی را برای هماهنگی شرکت کنندگان، بدون نیاز به اعتماد به شخص ثالث را فراهم می‌کند.

اقتصاد رمزنگاری به جای این‌که زیرمجموعه‌ای از اقتصاد سنتی باشد، ترکیبی از نظریه Game Theory، طراحی مکانیسم، ریاضیات و سایر روش‌های نوین حوزه اقتصاد است. هدف اصلی آن، درک نحوه تأمین بودجه، طراحی، توسعه و تسهیل عملیات شبکه‌های غیرمتمرکز است.

این مقاله از تترلند به ریشه‌های اقتصاد رمزنگاری و نقش آن در ایجاد بیت‌کوین و سایر شبکه‌های غیرمتمرکز می‌پردازد.

اقتصاد رمزنگاری چه مشکلی را حل می‌کند؟

پیش از ظهور بیت‌کوین، تصور می‌شد که ایجاد یک شبکه همتا به همتا غیرممکن است. اما در صورت عدم وجود آسیب پذیری قابل توجه در برابر حملات و خطاهای شبکه، امکان پذیر است.

این مشکل، اغلب مشکل the Byzantine General’s Problem نامیده می‌شود. در واقع یک معضل منطقی است که نشان می‌دهد چگونه در سیستم‌های توزیع شده، دست‌یابی به توافق برای شرکت کنندگان مختلف، بسیار مهم است. این مشکل فرض می‌کند، از آن‌جا ‌که برخی از شرکت کنندگان شبکه ممکن است غیرقابل اعتماد باشند، هرگز نمی‌توان توافقاتی انجام داد و شبکه نمی‌تواند مطابق برنامه عمل کند.

با ایجاد بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو مشوق‌های اقتصادی را به یک شبکه همتا به همتا معرفی کرد و این مشکل را حل کرد.

از آن زمان، شبکه های غیر متمرکز همچنان به رمزنگاری متکی هستند تا در مورد وضعیت شبکه و سابقه آن به توافق برسند.

این هم‌افزایی پروتکل‌های رمزنگاری با انگیزه‌های اقتصادی، اکوسیستم کاملاً جدیدی از شبکه‌های غیر متمرکز را ایجاد می‌کند که انعطاف پذیر و ایمن هستند.

نقش اقتصاد رمزنگاری در استخراج بیت کوین

به‌طور کلی، هدف بیت کوین ایجاد یک شبکه عظیم و غیرمتمرکز انتقال است که بتواند انتقالات انجام شده در این شبکه را به طور دقیق تأیید کند و همچنین در برابر سانسور، تغییر ناپذیر و مقاوم باشد.

این امر از طریق فرآیند استخراج به دست می‌آید که در آن ماینرهایی (استخراج‌کنندگان) که موفق به تأیید بلاک‌های معاملات شده‌اند، پاداش می‌گیرند. چنین انگیزه اقتصادی، ماینرها را تشویق می‌کند تا صادقانه عمل کنند و این شبکه را قابل اعتمادتر و ایمن‌تر می‌کند.

فرآیند استخراج به زبان ساده، شامل حل یک مشکل ریاضی دشوار بر اساس الگوریتم هش رمزنگاری است. در این زمینه، از هش برای اتصال هر بلاک به بلاک بعدی استفاده می‌شود و اساساً یک رکورد زمان‌بندی از تراکنش‌های تأیید شده به نام بلاک‌چین ایجاد می‌کند!

هش‌ها همچنین در معماهای محاسباتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به این صورت که ماینرها برای حل آن‌ها با هم رقابت می‌کنند. علاوه بر این، یکی از قوانین اجماعی که باید در معاملات رعایت شود این است که بیت‌کوین تنها در صورتی قابل استفاده است که یک امضای دیجیتالی معتبر از یک کلید خصوصی ایجاد شود.

اقتصاد رمزنگاری چگونه امنیت بیت کوین را افزایش می‌دهد؟

مدل امنیتی بیت‌کوین بر اساس اصل اکثریت است. این بدان معناست که شرکت کنندگان مخرب می‌توانند با در دست گرفتن کنترل اکثریت قدرت محاسباتی شبکه در حمله‌ای که عموماً حمله 51٪ نامیده می‌شود، کنترل بلاک‌چین را در دست گیرند.

در چنین سناریویی، مهاجمان می‌توانند از تأیید معاملات جدید یا حتی معاملات معکوس به طور کامل جلوگیری کنند. با این حال، به دست آوردن کنترل این مقدار از فرآیند هشینگ بسیار گران خواهد بود و به سخت افزارهای قوی و مقدار قابل توجهی انرژی الکتریکی نیاز دارد.

اقتصاد رمزنگاری، یکی از دلایل موفقیت بیت‌کوین است. ساتوشی ناکاموتو مفروضات زیادی را در این زمینه ارائه کرد. ضمانت‌های امنیتی سیستم بستگی زیادی به اثربخشی این مفروضات در مورد نحوه واکنش شرکت کنندگان در شبکه دارد.

الگوریتم و چرخه اقتصاد رمزنگاری

این چرخه نشان دهنده یک بازار سه جانبه بین ماینرها (طرف عرضه)، کاربران (طرف تقاضا) و سرمایه‌گذاران (طرف سرمایه) است. هر گروه با استفاده از یک منبع کمیاب رمزنگاری (یک توکن) بین یکدیگر معامله انجام می‌دهند.

طبق رابطه ماینر-کاربر در چرخه، ماینرها از طریق توکن‌هایی که کاربران استفاده می‌کنند، پاداش خود را به‌دست می‌آورند. پروتکل اجماع شبکه، این فرآیند را استاندارد می‌کند. در حالی که مدل اقتصادی رمزنگاری، زمان و نحوه دریافت حقوق ماینرها را کنترل می‌کند.

ایجاد یک معماری شبکه که توسط طرف عرضه توزیع شده (ماینرها) تداوم داشته باشد، تا زمانی که مزایا بر معایب آن بیشتر باشد مطلوب و به‌صرفه است. مزایا اغلب شامل مقاومت در برابر سانسور، معاملات کاملاً غیرمتمرکز وبا قابلیت اطمینان بالا است.

نقش سرمایه‌گذار در این چرخه دوگانه است.

این مدل با تقسیم سرمایه‌گذاران به دو گروه معامله‌گر، دو نقش را نشان می‌دهد: معامله‌گران (سرمایه‌گذاران کوتاه مدت) و هولدرها (سرمایه‌گذاران بلند مدت).

معامله‌گران نقدینگی را برای این توکن ایجاد می‌کنند. هدف این است که ماینرها بتوانند توکن‌های استخراج شده خود را بفروشند و کارمزدهای عملیاتی را پوشش دهند. در حالی که سرمایه‌گذاران دیگر با پشتیبانی از قیمت توکن، سرمایه شبکه را برای رشد آماده می‌کنند.

این بدان معناست که همه شرکت کنندگان در چنین اقتصادی برای رسیدن به اهداف اقتصادی خود به یکدیگر وابسته هستند. چنین طرحی یک شبکه قوی و ایمن ایجاد می‌کند.

مفهوم نسبتاً جدیدی با تولد بیت‌کوین پدیدار شد. اما اقتصاد رمزنگاری یک ساختار اساسی است که باید در طراحی شبکه‌های غیر متمرکز مورد توجه قرار گیرد.

حوزه اقتصاد رمزنگاری و استفاده از مدل‌های اقتصادی رمزنگاری، می‌تواند در توسعه شبکه‌های مالی آینده بسیار سودمند باشد. با مطالعه مدل‌های اقتصادی رمزنگاری شده، می‌توان شبکه‌های آینده را کارآمدتر و پایدارتر طراحی کرد. در نتیجه اکوسیستم قوی‌تری از اقتصادهای غیر متمرکز ایجاد کرد.