هنگامی‌که از شما خواسته می‌شود برنامه بانکداری دیجیتال خود را در تلفن هوشمندتان به‌روز کنید، احتمالاً فکر نمی‌کنید شاید تلفن شما بدون اینکه متوجه شوید، به‌طور خودکار به‌روز شود. این فرایندی ضروری است؛ چرا‌که اگر جدیدترین نسخه نرم‌افزار را نصب نکنید، ممکن است از دسترسی به خدمات آن محروم شوید.
در ارزهای رمزپایه متن‌باز، اوضاع بسیار متفاوت است. برای استفاده از آنها به خواندن همه سطرهای کد زیربنای بیتکوین نیازی نیست؛ اما داشتن انتخاب برای آن مهم است. می‌بینید که در این‌جا سلسله‌مراتب و بانکی وجود ندارد که بتواند فقط به‌روزرسانی‌ها را انجام دهد و هر طور که بخواهد، تغییر دهد. در‌نتیجه، پیاده‌سازی ویژگی‌های جدید در شبکه‌های بلاکچین یا بازار خرید ارز دیجیتال می‌تواند مشکلی مهم باشد.
در این مقاله از تترلند، خواهیم فهمید که چگونه می‌توان شبکه‌های ارز رمزپایه را به‌رغم نبود اختیارات مرکزی ارتقا داد. برای انجام این کار، آنها از دو مکانیزم مختلف استفاده می‌کنند: هارد فورک و سافت فورک.
فورک چیست؟
فورک نرم‌افزاری در جایی رخ می‌دهد که نرم‌افزار کپی و اصلاح می‌شود. پروژه اصلی ادامه دارد؛ اما اکنون از پروژه جدید جدا شده است که جهت دیگری دارد. فرض کنید تیم وب‌سایت دلخواه شما، با نحوه ایجاد وب‌سایت اختلاف‌نظر عمده‌ای داشته باشد. بخشی از تیم ممکن است وب‌سایت را در دامنه دیگری تکرار کند؛ اما در‌ادامه، آنها انواع مختلفی از محتوای اصلی را ارسال می‌کنند.
این پروژه‌ها نقطه‌ای مشترک ایجاد می‌کنند و یک تاریخچه دارند. دقیقاً مانند جاده‌ای واحد که بعداً به دو قسمت تقسیم می‌شود، اکنون واگرایی دائمی در مسیر آنها وجود دارد.
توجه کنید که این نوع اتفاقات در پروژه‌های متن‌باز بسیار زیاد اتفاق می‌افتد و مدت‌ها قبل از ظهور بیتکوین یا اتریوم در بازار خرید ارز دیجیتال اتفاق می‌افتاده است. با‌این‌حال، تمایز بین هارد فورک و سافت فورک تقریباً به فضای بلاکچین منحصر است. حال اجازه دهید کمی بیشتر درباره آنها صحبت کنیم.
هارد فورک در‌مقابل سافت فورک
علی‌رغم داشتن نام‌های مشابه و درنهایت در خدمت همان هدف، هارد فورک‌ها و سافت فورک‌ها تفاوت چشمگیری دارند.
هارد فورک چیست؟
هارد فورک‌ها به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری سازگار با بک هستند. معمولاً این موارد زمانی اتفاق می‌افتد که گره‌ها قوانین جدید را به‌گونه‌ای اضافه می‌کنند که با قوانین گره‌های قدیمی مغایرت داشته باشد. گره‌های جدید فقط می‌توانند با دیگران که نسخه جدید را کار می‌کنند، ارتباط برقرار کنند. در‌نتیجه، بلاکچین تقسیم می‌شود و دو شبکه جداگانه ایجاد می‌کند: یکی با قوانین قدیمی و دیگری با قوانین جدید.
بنابراین، دو شبکه به‌صورت موازی در حال اجرا هستند. آنها هر دو به انتشار بلوک‌ها و معاملات فروش یا خرید ارز دیجیتال ادامه می‌دهند؛ اما دیگر روی همان بلاکچین کار نمی‌کنند. همه گره‌ها تا نقطه فورک بلاکچینی یکسان داشتند (این سابقه باقی مانده است)؛ اما پس از آن بلوک‌ها و معاملات خرید ارز دیجیتال یا فروش مختلفی دارند.
نمونه‌ای از هارد فورک در سال ۲۰۱۷ بود که بیتکوین را به دو زنجیره جداگانه تقسیم کرد؛ زنجیره اصلی Bitcoin (BTC) و زنجیره جدید Bitcoin Cash (BCH) که هر دو وارد بازار خرید ارز دیجیتال شدند. پس از بحث و جدال درباره بهترین روش برای مقیاس‌بندی رخ داد. طرفداران بیتکوین کش می‌خواستند اندازه بلوک را افزایش دهند؛ در‌حالی‌که طرفداران بیتکوین با این تغییر مخالفت می‌کردند.
افزایش اندازه بلوک به اصلاح قوانین نیاز دارد. این قبل از هارد فورک SegWit بود؛ بنابراین گره‌ها فقط بلوک‌های کوچک‌تر از ۱ مگابایت را می‌پذیرند. اگر بلوکی ۲مگابایتی ایجاد کنید که در‌غیر‌این‌صورت معتبر باشد، گره‌های دیگر همچنان آن را رد می‌کنند.
فقط گره‌هایی که نرم‌افزار خود را تغییر داده‌اند تا اجازه بلوک‌های بیش از ۱ مگابایت را بدهند، می‌توانند این بلوک‌ها را بپذیرند. البته این امر باعث می‌شود تا آنها با نسخه قبلی ناسازگار باشند؛ پس فقط گره‌هایی با همان تغییرات پروتکل می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
سافت فورک چیست؟
سافت فورک آپدیتی سازگار با بک است؛ یعنی گره‌های ارتقا‌یافته همچنان می‌توانند با موارد ارتقانیافته ارتباط برقرار کنند. آنچه معمولاً در سافت فورک می‌بینید، افزودن قانون جدیدی است که با قوانین قدیمی مغایرت ندارد.
به‌عنوان مثال، کاهش اندازه بلوک را می‌توان با سافت فورک اجرا کرد. برای نشان‌دادن این نکته، بیایید بار‌دیگر از بیتکوین استفاده کنیم. اگرچه محدودیتی در اندازه بزرگ‌بودن بلوک وجود دارد، درباره کوچک‌بودن آن محدودیتی وجود ندارد. اگر می‌خواهید بلوک‌های کمتر از اندازه خاصی را بپذیرید، فقط باید بزرگ‌ترها را رد کنید.
با‌این‌حال، با این کار ارتباط شما به‌طور خودکار از شبکه قطع نمی‌شود. شما هنوز با گره‌هایی که این قوانین را اجرا نمی‌کنند، ارتباط برقرار می‌کنید؛ ولی برخی از اطلاعاتی که به شما منتقل می‌کنند، فیلتر می‌کنید.
مثالی مناسب از سافت فورک در زندگی واقعی، فورک کم‌نظیر Segregated Witness (SegWit) بود که اندکی پس از ایجاد Bitcoin / Bitcoin Cash رخ داد. SegWit به‌روزرسانی‌ای بود که قالب بلوک‌ها و تراکنش‌های خرید ارز دیجیتال را تغییر داد؛ اما هوشمندانه ساخته شد.
گره‌های قدیمی همچنان می‌توانند بلوک‌ها و تراکنش‌های خرید ارز دیجیتال یا فروش آن را تأیید کنند (قالب‌بندی قوانین را نقض نمی‌کند)؛ اما آنها را درک نمی‌کنند. برخی از فیلدها فقط در‌صورت تغییر گره‌ها به نرم‌افزار جدیدتر خواندنی هستند که به آنها امکان تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های اضافی را می‌دهد.
حتی دو سال پس از فعال‌سازی SegWit، همه گره‌ها به‌روز نشده‌اند. انجام این کار مزایایی دارد؛ اما الزام زیادی ندارد؛ زیرا هیچ تغییری در شکستن شبکه وجود ندارد.
هارد فورک یا سافت فورک؟ کدام‌یک بهتر است؟
اساساً هر دو فورک اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند. هارد فورک‌های بحث‌برانگیز می‌توانند جامعه‌ای را از هم جدا کنند؛ اما موارد برنامه‌ریزی‌شده امکان تغییر نرم‌افزار را با همه توافق‌کنندگان به شما می‌دهد.
سافت فورک‌ها گزینه آسان‌تری هستند. به‌طور‌کلی، در کارهایی که می‌توانید انجام دهید، محدودتر هستید؛ زیرا تغییرات جدید نمی‌تواند با قوانین قدیمی مغایرت داشته باشد. همان‌طورکه گفته شد، اگر به‌روزرسانی شما بتواند به‌گونه‌ای ساخته شود که سازگار بماند، دیگر لازم نیست نگران تقسیم‌شدن شبکه باشید.
جمع‌بندی
هارد فورک و سافت فورک برای موفقیت طولانی‌مدت شبکه‌های بلاکچین بسیار مهم هستند و دو جزء اصلی درزمینه فراهم‌کردن موفقیت در بازار خرید ارز دیجیتال هستند. آنها به ما اجازه می‌دهند تا علی‌رغم نبود مرجع مرکزی، سیستم‌های غیرمتمرکز درزمینه ارز دیجیتال و بازار خرید ارز دیجیتال را تغییر و ارتقا دهیم.
فورک‌ها امکان ایجاد یکپارچه‌سازی ویژگی‌های جدید در بلاکچین‌ها و ارزهای رمزپایه را فراهم می‌کنند. بدون این مکانیزم‌ها، به سیستمی متمرکز با کنترل از بالا به پایین نیاز داریم؛ وگرنه می‌توانیم دقیقاً همان قوانین را در طول عمر پروتکل حفظ کنیم.
