سرفصل‌های این مقاله
- بلاک چین بدون ارز دیجیتال چیست؟
- آیا بلاک چین برای کارکردن به ارز دیجیتال نیاز دارد؟
- آیا می‌توانید بدون خرید ارزهای دیجیتال روی بلاک چین سرمایه‌گذاری کنید؟
- آیا قراردادهای هوشمند بدون بلاک چین می‌توانند وجود داشته باشند؟
بلاک چین بدون ارز دیجیتال چیست؟
بلاک چین بدون ارز دیجیتال در‌واقع دفتر‌کلی توزیع شده است که داده‌های مرتبط با توکن‌های غیرمثلی (NFT)، طرح‌های زنجیره تامین، متاورس و موارد دیگر را ذخیره می‌کند.
اگرچه بیت کوین (BTC) شناخته شده ترین کاربرد یک دفتر کل غیرمتمرکز یا بلاک چین است اما باید در نظر داشته باشیم که طیف گسترده ای از کاربردهای دیگر فناوری بلاک چین وجود دارد. به عنوان مثال، فناوری بلاک چین را می‌توان در خدمات مالی مختلف از جمله حواله، دارایی‌های دیجیتال و پرداخت‌های آنلاین مورد استفاده قرار داد، زیرا امکان تسویه پرداخت‌ها را بدون بانک یا واسطه‌های دیگر فراهم می‌کند.
علاوه بر این، نسل بعدی سیستم‌های تعامل اینترنتی از جمله قراردادهای هوشمند، خدمات عمومی، اینترنت اشیا (IoT) و خدمات امنیتی از جمله برنامه‌های روشن فناوری بلاک چین هستند.
بلاک چین و دفتر کل توزیع شده
بلاک چین بدون وجود ارز دیجیتال، به یک دفتر کل توزیع شده اشاره دارد که وضعیت یک پایگاه داده مشترک را در بین کاربران متعدد پیگیری می‌کند. پایگاه داده می‌تواند شامل تاریخچه تراکنش‌های ارز دیجیتال یا داده‌های رای‌گیری محرمانه مربوط به یک انتخابات خاص باشد، به‌عنوان مثال، که پس از اضافه شدن نمی‌توان آن‌ها را به‌روزرسانی یا حذف کرد.
بنابراین، فناوری بلاک چین تنها مربوط به ارزهای دیجیتال نیست. با این حال، بلاک چین عمدتاً به ذخیره سازی غیرمتمرکز اطلاعات و اجماع دارایی‌های دیجیتال خاص می‌پردازد که می‌توانند ارزهای دیجیتال باشند یا نباشند. بنابراین، آیا فناوری بلاک چین برای هر چیزی قابل استفاده است؟
در حالت ایده‌آل، فناوری بلاک چین این پتانسیل را دارد که جایگزین مدل‌های تجاری شود که برای اعتماد به اشخاص ثالث و سیستم‌های متمرکز متکی هستند. به عنوان مثال، NFTها ابتدا در اواخر سال 2017 در شبکه اتریوم معرفی شدند و یکی از نوآوری‌ها مبتنی بر بلاک چین – فراتر از ارزهای دیجیتال – هستند که بر مالکیت آثار، تأثیر می‌گذارند.
آیا بلاک چین برای فعالیت فقط به ارز دیجیتال نیاز دارد؟
فقط بلاک چین عمومی برای عملکرد به ارز دیجیتال نیاز دارد، در حالی که بلاک چین‌های خصوصی به آن نیاز ندارند.
بلاک چین‌های عمومی و خصوصی دو دسته اصلی بلاک چین هستند. بلاک چین‌های عمومی بدون مجوز هستند و به هر کسی اجازه می‌دهند به شبکه بپیوندند و در بلاک چین شرکت کنند. از سوی دیگر، بلاک چین‌های خصوصی فاقد تمرکززدایی هستند و شبکه‌های دعوتی هستند که توسط یک سازمان اداره می‌شوند.
بلاک چین‌های بدون مجوز مانند بلاک چین بیت‌کوین به مشارکت‌کنندگان شبکه پاداش می‌دهند. این انگیزه، که اغلب در قالب توکن بومی شبکه پاداش داده می‌شود، انگیزه‌ای برای سیستم به‌عنوان یک کل و به‌ویژه به عنوان وسیله‌ای برای دستیابی به اجماع است.
از آنجایی که استخراج بیت کوین به‌عنوان مشوق برای مشارکت کنندگان خود عمل می‌کند، هزاران ماینر در حال حاضر در آن مشغول به کسب درآمد هستند. با حذف جوایز ارزهای دیجیتال، انگیزه اجرای یک گره و مشارکت در مکانیسم اجماع کاهش می‌یابد که خطر سرقت رمزارز را افزایش می‌دهد.
بلاک چین‌های خصوصی
نمونه‌های بلاک چین خصوصی عبارتند از Hyperledger و Corda. بنیاد لینوکس پروژه هایپرلجر را ایجاد کرد که از بلاک چین‌های خصوصی برای ایجاد دفتر کل توزیع شده برای پشتیبانی از تراکنش‌های تجاری محرمانه استفاده می‌کند. یکی دیگر از پروژه‌های بلاک چین مجاز توسعه یافته توسط R3 Corda نام دارد و برای شرکت‌هایی در نظر گرفته شده است که می‌خواهند شبکه‌های توزیع شده قابل همکاری را با تراکنش‌های خصوصی توسعه دهند.
آیا می‌توانید بدون خرید ارزهای دیجیتال روی بلاک چین سرمایه‌گذاری کنید؟
هیچ راه مستقیمی برای سرمایه‌گذاری در بلاک چین وجود ندارد. با این حال، سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاک چین یکی از راه‌هایی است که از طریق آن می‌توانید بلاک چین را فراتر از سرمایه‌گذاری‌های ارزهای دیجیتال کشف کنید.
صنعت بلاک چین فرصت‌های زیادی را ارائه می‌کند زیرا کاربران و سازمان‌ها می‌خواهند رویه‌های شرکتی را ساده‌سازی کنند، سرعت تراکنش‌ها را افزایش دهند، امنیت و شفافیت را بهبود بخشند و از بلاک چین به عنوان یک سرویس (BaaS) استفاده کنند. می‌توان در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری کرد که BaaS مانند IBM یا مایکروسافت را برای درک فناوری بلاک چین ارائه می‌کنند.
علاوه بر این، می‌توانید سهام شرکتی را خریداری کنید که در حال توسعه راه‌حل‌های بلاک چین است تا در معرض فناوری‌های دفتر کل توزیع شده قرار نگیرد، بدون اینکه سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال انجام دهید. به این معنی که بلاک چین مزایای زیادی به جز پشتیبانی از ارزهای دیجیتال دارد.
آیا قراردادهای هوشمند بدون بلاک چین می‌توانند وجود داشته باشند؟
فناوری بلاک چین برای عملکرد قراردادهای هوشمند ضروری است زیرا امکان انجام و اجرای توافقات خودکار بدون دخالت شخص ثالث را فراهم می‌کند.
مشابه قراردادهای هوشمند، سیستم‌های پایگاه داده می‌توانند دارای اجزای خود اجرایی مانند راه‌اندازها و رویه‌های ذخیره‌شده باشند. با این حال، آن‌ها نمی‌توانند تغییر ناپذیری را در پایگاه‌های داده اعمال کنند، زیرا هر کسی با حقوق سرپرست می‌تواند هر تراکنش را لغو کند، سیاهه‌های تراکنش را پاک کند، و به نظر برسد که هرگز اتفاق نیفتاده است. در نتیجه، بلاک چین همیشه برای قراردادهای هوشمندی که باید ایمن و ضد دستکاری باشند مورد نیاز خواهد بود. متأسفانه، قراردادهای هوشمند پیچیده توسط بیت کوین، محبوب ترین ارز دیجیتال پشتیبانی نمی‌شوند.
جمع‌بندی
بدون بلاک چین، هیچ فناوری معاصر دیگری امکان استفاده گسترده از قراردادهای هوشمند را فراهم نمی‌کند. با این وجود، قراردادهای هوشمند برای فراخوانی داده‌های خارج از زنجیره که در زمان‌های از پیش تعیین‌شده به دفتر کل توزیع‌شده ارسال می‌شوند، به اوراکل‌های زنجیره بلوکی نیاز دارند. اوراکل راه ساده ای برای دسترسی به منابع خارج از زنجیره ارائه می‌دهد، اما انجام این کار مستلزم آن است که طرفین قراردادی با یک طرف جدید منعقد کنند که ممکن است مزیت‌های غیرمتمرکز قراردادهای هوشمند را تضعیف کند.
علاوه بر این، یک نقطه شکست احتمالی ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، اوراکل ممکن است با نقص سیستم مواجه شود و نتواند اطلاعات مورد نیاز را توزیع کند، داده‌های نادرست ارائه دهد یا عملیات را متوقف کند. بنابراین، قبل از پذیرش گسترده‌تر، قراردادهای هوشمند باید این مشکلات را برطرف کنند.
